تاریخچه گالوانیزه

در سال 1836، سورل در فرانسه اولین اختراع را برای فرآیند پوشش فولاد با فرو بردن آن در روی مذاب پس از اولین تمیز کردن، به ثبت رساند.او این فرآیند را با نام «گالوانیزه کردن» ارائه کرد.
تاریخچه گالوانیزه کردن بیش از 300 سال پیش آغاز می شود، زمانی که یک کیمیاگر-بیا-شیمیدان دلیلی برای غوطه ور کردن آهن تمیز در روی مذاب پیدا کرد و در کمال تعجب، یک پوشش نقره ای درخشان روی آهن ایجاد شد.این قرار بود اولین گام در پیدایش فرآیند گالوانیزه شود.
داستان روی ارتباط نزدیکی با تاریخچه گالوانیزه کردن دارد.زیور آلات ساخته شده از آلیاژهای حاوی 80 درصد روی یافت شده است که قدمت آن به 2500 سال قبل می رسد.برنج، آلیاژی از مس و روی، حداقل به قرن 10 قبل از میلاد ردیابی شده است و برنج یهودی در این دوره حاوی 23 درصد روی است.
متن معروف پزشکی هندی، Charaka Samhita، که در حدود 500 سال قبل از میلاد نوشته شده است، از فلزی یاد می کند که وقتی اکسید می شود، پوشپانجان تولید می کند که به عنوان "پشم فیلسوف" نیز شناخته می شود، تصور می شود که اکسید روی باشد.متن جزئیات استفاده از آن را به عنوان مرهم برای چشم و درمان زخم های باز توضیح می دهد.اکسید روی تا به امروز برای بیماری های پوستی در کرم های کالامین و پمادهای ضد عفونی کننده استفاده می شود.از هند، تولید روی در قرن هفدهم به چین منتقل شد و در سال 1743 اولین کارخانه ذوب روی اروپایی در بریستول تأسیس شد.

در سال 1824، سر همفری دیوی نشان داد که هنگامی که دو فلز غیرمشابه به صورت الکتریکی به هم متصل شده و در آب غوطه ور می شوند، خوردگی یکی تسریع می شود در حالی که دیگری درجه ای از حفاظت را دریافت می کند.از این کار او پیشنهاد کرد که کف مسی کشتی های چوبی نیروی دریایی (اولین نمونه از حفاظت کاتدی عملی) را می توان با اتصال صفحات آهن یا روی به آنها محافظت کرد.هنگامی که بدنه های چوبی با آهن و فولاد جایگزین شدند، همچنان از آند روی استفاده می شد.
در سال 1829، هنری پالمر از شرکت بارانداز لندن، حق اختراع «ورقه‌های فلزی تورفتگی یا موج‌دار» را دریافت کرد، کشف او تأثیر شگرفی بر طراحی صنعتی و گالوانیزه کردن داشت.